Pengembaraan Solo Tanpa Tujuan - part 7

Alhamdulillah saya selamat sampai di Vientienne kini. Selepas naik keretapi malam tadi, saya terus terlelap. Apabila saya terjaga, jam dah pun menunjukkan pukul 11.30 malam waktu Malaysia yg juga bersamaan 12.30 malam waktu Thai. Saya terlelap dengan nyenyak. Deep sleep kata orang kampung saya.

Thanaleng to Vientiane

Tepat jam 7 pagi saya sampai di Nongkhai. Nongkhai ialah sebuah pekan kecil bersempadan dengan Lao. Saya lantas membeli tiket berharga Baht50 dan mula beratur utk melepasi immigresen Thai. Seterusnya saya kembali menaiki keretapi utk menyeberangi sungai Mekong untuk masuk ke Lao. Tatkala saya menyeberangi sungai Mekong, saya mengambil gambar dan mengirimkan pesanan nakal kepada cikgu Sabarudin Ahmad yg selalu menyebat tangan dan ponggong saya dengan pembaris lagendanya yg tebal pada tahun 1982-1983 dulu.......hahaha...berikut ialah message nakal saya kepada cikgu SA..

[10/4, 07:50] mohd shahrir ali: assalamualaikum cikgu.....ni sungai mekong!
[10/4, 07:51] mohd shahrir ali: dulu geografi ada cikgu ajar....umur nak masuk 50 baru saya sampai....hahaha....errr, cikgu dah sampai?💨💨
[10/4, 08:36] Cikgu Sabarudin: Untungla kau uncle...den dah pencen lon dapek lae nengok...

Begitulah akrabnya kami kini. Dulu? Hahahaha....walaubagaimanapun saya dah peluk dan cium tangan cikgu SA sambil memohon maaf dan alhamdulillah sambil menggosok kepala saya mcm kepala kucing, beliau memaafkan saya. Saya doakan cikgu SA diberikan kesihatan yg baik....

Breakfast with HE Mr Ambassador

Keretapi berhenti di Thanaleng Station dan sekali lagi saya beratur utk dicop paspot saya masuk ke Lao. Prosesnya tak lama. Dalam pada itu ada seorang makcik tua yg saya bantu sewaktu turun dari keretapi bertanyakan sesuatu kpd saya didalam bahasa Perancis. Beliau terkejut kerana saya menjawab didalam bahasa Perancis!

I'm safe!

Saya mengambil van menuju ke Vientienne utk bertemu rakan satu nasi kawah batch saya di Seremban dulu. Beliau kini bertugas sebagai Duta Besar Malaysia di Lao. Kami berjabat tangan dan berpelukan sebelum saya disajikan kopi oleh pegawai wanita kedutaan. Waahhh saya terasa besar....kawan saya HE Mr Ambassador.....haha....hidung saya kembang tatkala menandatangi buku rasmi kedutaan....haha! Kami lantas keluar utk bersarapan sebentar. Breakfast dgn Duta tau.....kalau cikgu Sabarudin atau cikgu Azizi Sihab baca, mereka pasti turut berbangga! Seriously!

Apa aktiviti saya disini? Nanti saya ceritakan. Meanwhile saya nak rest dulu......

Depan bilik saya di kediaman Duta Besar

"Live Balanced Life To The Fullest"

#unclefrommas